Sommige internetexperts beweren dat 2013 het jaar van het Internet of Things (IoT) zal zijn. Volgens deze opvatting bestaat het IoT al, maar is het nog niet algemeen bekend en uniform verspreid, en zal er in 2013 een grote doorbraak plaatsvinden die het IoT naar de bredere markt zal brengen.
In de meeste organisaties reist informatie – zowel bedrijfseigen als die van derden – langs bekende paden. Deze informatie wordt opgeslagen in databases, geanalyseerd in rapporten en vervolgens hogerop in de managementketen. Maar de voorspelbare paden van informatie veranderen: de fysieke wereld zelf verandert in een soort informatiesysteem. In het zogenaamde Internet of Things zijn sensoren en actuatoren ingebed in fysieke objecten – van wegen tot pacemakers – verbonden via bekabelde en draadloze netwerken, vaak met behulp van hetzelfde Internet Protocol (IP) dat het internet verbindt. Deze netwerken produceren enorme hoeveelheden gegevens die voor analyse in computers worden ingevoerd. Wanneer objecten zowel de omgeving kunnen waarnemen als kunnen communiceren, worden ze hulpmiddelen om de complexiteit te begrijpen en er snel op te reageren.
Volgens McKinsey, een managementadviesbureau, is het revolutionaire aan dit alles dat deze fysieke informatiesystemen zich nu beginnen te ontwikkelen, en dat sommige ervan zelfs grotendeels zonder menselijke tussenkomst functioneren. Micro-pili-vormige camera's doorkruisen al het menselijke spijsverteringskanaal en sturen duizenden beelden terug om de bronnen van ziekten op te sporen. Precisielandbouwapparatuur met draadloze verbindingen met gegevens verzameld door externe satellieten en sensoren op de grond kan rekening houden met de gewasomstandigheden en aanpassen hoe elk afzonderlijk deel van een veld wordt bewerkt – door bijvoorbeeld extra kunstmest te verspreiden naar gebieden die meer voedingsstoffen nodig hebben. Billboards in Japan volgen voorbijgangers, beoordelen hoe ze passen in het consumentenprofiel en veranderen onmiddellijk de weergegeven berichten op basis van deze beoordelingen.
Hoe is IoT begonnen?
De term Internet of Things werd voor het eerst gebruikt in 1999 door Kevin Ashton, een Britse technologiepionier die toen werkte als Assistant Brand Manager bij Proctor & Gamble. Hij raakte geïnteresseerd in het gebruik van RFID-technologie om de toeleveringsketen van P & G te helpen beheren. Dit werk leidde hem vervolgens naar MIT en verder onderzoek. RFID-technologie (Radiofrequentie-identificatie) maakt gebruik van radiofrequente elektromagnetische velden om gegevens van een object over te dragen voor automatische identificatie en tracking. In tegenstelling tot een barcode hoeft het etiket niet in het zicht van de lezer te liggen en kan het in het artikel worden ingebed.
De definitie van IoT is geëvolueerd sinds het voor het eerst werd gebruikt en connectiviteit is ook verder uitgebreid dan alleen het gebruik van RFID. Tegenwoordig duidt IoT een wereld aan waarin fysieke objecten naadloos zijn geïntegreerd in het informatienetwerk en waar fysieke objecten actieve leden kunnen worden van het dagelijks leven, de gezondheidszorg, bedrijfsprocessen, enz. Voorstanders van IoT zien een toekomst van een IoT-samenleving waarin de echte fysieke wereld, de digitale wereld en de virtuele wereld bestaan Cyber wereld zal worden opgenomen.
Waar staan we vandaag de dag in het IoT-proces?
SRI Consulting Business Intelligence ziet de IoT-groei in golven (zie grafiek). De eerste golf begon met het gebruik van RFID-tags om routing, inventarisatie en verliespreventie te vergemakkelijken – allemaal als supply chain enablers. In de tweede golf kijken we naar verticale markttoepassingen, b.v. toezicht, veiligheid, gezondheidszorg, transport, voedselvoorziening en documentbeheer. De derde golf, waar we naartoe gaan, gaat over alomtegenwoordige positionering, b.v. het identificeren van mensen en alledaagse voorwerpen. De volgende golf, die naar verwachting over ongeveer tien jaar volwassen zal worden, zal gaan over het creëren van een fysiek wereldweb, b.v. tele-bediening en tele-aanwezigheid, mogelijkheid om objecten op afstand te monitoren en te besturen.
Conclusie
Ongeacht wat we denken en wat we verkiezen voor onze toekomst, elke dag sluiten steeds meer objecten zich aan bij het Internet of Things. Of je het nu leuk vindt of niet, dit wordt onze “dappere nieuwe wereld”, dus we kunnen er maar beter aan wennen.
