Ορισμένοι ειδικοί του Διαδικτύου υποστηρίζουν ότι το 2013 θα είναι η χρονιά του Διαδικτύου των Πραγμάτων (Internet of Things – IoT). Σύμφωνα με αυτή την άποψη, το IoT είναι ήδη εδώ, αλλά απλώς δεν είναι ακόμη ευρέως γνωστό και ομοιόμορφα διαδεδομένο, και το 2013 θα δούμε μια σημαντική ανακάλυψη που θα φέρει το IoT στην ευρύτερη αγορά.
Στους περισσότερους οργανισμούς, οι πληροφορίες – ιδιόκτητες καθώς και από τρίτους – ταξιδεύουν κατά μήκος γνωστών διαδρομών. Οι πληροφορίες αυτές κατατίθενται σε βάσεις δεδομένων, αναλύονται σε εκθέσεις και στη συνέχεια ανεβαίνουν στην αλυσίδα διαχείρισης. Αλλά οι προβλέψιμες διαδρομές των πληροφοριών αλλάζουν: ο ίδιος ο φυσικός κόσμος μετατρέπεται σε ένα είδος πληροφοριακού συστήματος. Στο λεγόμενο Διαδίκτυο των πραγμάτων, αισθητήρες και ενεργοποιητές ενσωματωμένοι σε φυσικά αντικείμενα – από δρόμους μέχρι βηματοδότες – συνδέονται μέσω ενσύρματων και ασύρματων δικτύων, συχνά χρησιμοποιώντας το ίδιο πρωτόκολλο Διαδικτύου (IP) που συνδέει το Διαδίκτυο. Αυτά τα δίκτυα παράγουν τεράστιους όγκους δεδομένων που διοχετεύονται σε υπολογιστές για ανάλυση. Όταν τα αντικείμενα μπορούν και να αντιλαμβάνονται το περιβάλλον και να επικοινωνούν, γίνονται εργαλεία για την κατανόηση της πολυπλοκότητας και την ταχεία αντίδραση σε αυτήν.
Σύμφωνα με την McKinsey, μια εταιρεία συμβούλων διαχείρισης, το επαναστατικό σε όλα αυτά είναι ότι αυτά τα φυσικά συστήματα πληροφοριών αρχίζουν τώρα να αναπτύσσονται και ορισμένα από αυτά λειτουργούν ακόμη και σε μεγάλο βαθμό χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση. Μικροκάμερες σε σχήμα πίλου διασχίζουν ήδη τον ανθρώπινο πεπτικό σωλήνα και στέλνουν πίσω χιλιάδες εικόνες για να εντοπίσουν τις πηγές της ασθένειας. Ο εξοπλισμός γεωργίας ακριβείας με ασύρματες συνδέσεις με δεδομένα που συλλέγονται από απομακρυσμένους δορυφόρους και επίγειους αισθητήρες μπορεί να λαμβάνει υπόψη τις συνθήκες της καλλιέργειας και να προσαρμόζει τον τρόπο με τον οποίο καλλιεργείται κάθε επιμέρους τμήμα ενός χωραφιού – για παράδειγμα, διασπείροντας επιπλέον λίπασμα σε περιοχές που χρειάζονται περισσότερα θρεπτικά συστατικά. Οι διαφημιστικές πινακίδες στην Ιαπωνία παρακολουθούν τους περαστικούς, αξιολογώντας πώς ταιριάζουν με το προφίλ των καταναλωτών, και αλλάζουν αμέσως τα μηνύματα που προβάλλονται με βάση αυτές τις αξιολογήσεις.
Πώς ξεκίνησε το IoT;
Ο όρος Internet of Things χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1999 από τον Kevin Ashton, έναν Βρετανό πρωτοπόρο της τεχνολογίας που εργαζόταν τότε ως Assistant Brand Manager στην Proctor & Gamble. Ενδιαφέρθηκε για τη χρήση της τεχνολογίας RFID προκειμένου να βοηθήσει στη διαχείριση της εφοδιαστικής αλυσίδας της P & G. Η εργασία αυτή τον οδήγησε στη συνέχεια στο ΜΙΤ και σε περαιτέρω έρευνα. Η τεχνολογία RFID (Radio-frequency Identification) χρησιμοποιεί ηλεκτρομαγνητικά πεδία ραδιοσυχνοτήτων για τη μεταφορά δεδομένων από ένα αντικείμενο με σκοπό την αυτόματη αναγνώριση και παρακολούθηση. Σε αντίθεση με τον γραμμωτό κώδικα, η ετικέτα δεν χρειάζεται να βρίσκεται εντός οπτικής επαφής με τον αναγνώστη και μπορεί να είναι ενσωματωμένη στο αντικείμενο.
Ο ορισμός του IoT έχει εξελιχθεί από την εποχή που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά και η συνδεσιμότητα έχει επίσης επεκταθεί πέρα από τη χρήση του RFID. Σήμερα, το IoT υποδηλώνει έναν κόσμο όπου τα φυσικά αντικείμενα ενσωματώνονται απρόσκοπτα στο δίκτυο πληροφοριών και όπου τα φυσικά αντικείμενα μπορούν να γίνουν ενεργά μέλη της καθημερινής ζωής, της υγειονομικής περίθαλψης, των επιχειρηματικών διαδικασιών κ.λπ. Οι υποστηρικτές του ΙοΤ βλέπουν το μέλλον μιας κοινωνίας ΙοΤ όπου ο πραγματικός φυσικός κόσμος, ο ψηφιακός κόσμος και ο εικονικός Cyberworld θα ενσωματωθεί.
Πού βρισκόμαστε σήμερα στη διαδικασία του IoT;
Η SRI Consulting Business Intelligence βλέπει την ανάπτυξη του IoT σε κύματα (βλ. διάγραμμα). Το πρώτο κύμα ξεκίνησε με τη χρήση ετικετών RFID για τη διευκόλυνση της δρομολόγησης, της απογραφής και της πρόληψης απωλειών – όλα αυτά ως βοηθοί της αλυσίδας εφοδιασμού. Στο δεύτερο κύμα, εξετάζουμε εφαρμογές κάθετης αγοράς, π.χ. επιτήρηση, ασφάλεια, υγειονομική περίθαλψη, μεταφορές, προμήθεια τροφίμων και διαχείριση εγγράφων. Το τρίτο κύμα, προς το οποίο κινούμαστε, αφορά τον πανταχού παρόντα εντοπισμό θέσης, π.χ. τον εντοπισμό ανθρώπων και καθημερινών αντικειμένων. Το επόμενο κύμα, το οποίο αναμένεται να ωριμάσει σε περίπου μια δεκαετία, θα αφορά τη δημιουργία ενός ιστού φυσικού κόσμου, π.χ. τηλε-λειτουργία και τηλε-παρουσία, δυνατότητα παρακολούθησης και ελέγχου απομακρυσμένων αντικειμένων.
Συμπέρασμα
Ανεξάρτητα από το τι σκεφτόμαστε και τι προτιμάμε για το μέλλον μας, καθημερινά όλο και περισσότερα αντικείμενα εντάσσονται στο Διαδίκτυο των Πραγμάτων. Είτε μας αρέσει είτε όχι, αυτός θα είναι ο “γενναίος νέος κόσμος” μας, οπότε καλύτερα να το συνηθίσουμε.
